Terapia stawów skroniowo-żuchwowych

Staw skroniowo-żuchwowy zlokalizowany jest w ludzkim organizmie u podstawy czaszki. Poza tym element ten występuje w postaci parzystej, a to z kolei skutkuje połączeniem żuchwy i kości skroniowej. Cechą charakterystyczną stawów skroniowo-żuchwowych są bezwarunkowe ruchy, pozwalające na swobodne otwieranie i zamykanie ust. Recz jasna, mechanizm ten powtarza się wiele razy na dobę, warunkując jednocześnie liczne czynności dnia codziennego. Mowa tutaj między innymi o oddychaniu, mówieniu oraz żuciu gumy. Równocześnie niesłabnąca aktywność stawów skroniowo-żuchwowych powoduje różnego rodzaju zaburzenia w ich obrębie. Jak wynika z najnowszych badań naukowych, problem ten statystycznie dotyczy około 50-70% ogółu społeczeństwa na świecie. Wobec tak zatrważających danych absolutnie nie dziwi fakt, że na terapię stawów skroniowo-żuchwowych decyduje się coraz więcej osób.

Jak przebiega terapia stawów skroniowo-żuchwowych?

Za każdym razem nieprawidłowości w okolicy stawu skroniowo-żuchwowego objawiają się inaczej. Okazuje się jednak, że środki farmakologiczne sprzedawane w aptekach wciąż mają pokaźne grono zwolenników, dla których priorytetem jest uśmierzenie uporczywego bólu w obrębie szczęki. Tym niemniej wykwalifikowani stomatolodzy jednogłośnie rekomendują wybór terapii stawu skroniowo-żuchwowych u zaufanego specjalisty, ponieważ w ich ocenie decyzja ta jest absolutnie bezpieczna dla zdrowia pacjenta, a dodatkowo istnieje duża szansa na jej powodzenie. Jednak aby tak się stało, zarówno osoba leczona, jak i fizjoterapeuta muszą konsekwentnie trzymać się określonych reguł. Najważniejszy dla obu stron jest harmonogram wizyt kontrolnych, dlatego że w ich czasie fizjoterapeuta dokonuje głębokiej analizy objawów i dobiera odpowiednią metodę leczenia dysfunkcji stawu skroniowo żuchwowego w celu ich zniwelowania. Także na tej podstawie fizjoterapeuta zleca pacjentowi szereg określonych ćwiczeń do samodzielnego wykonywania w domu. Jak zatem widać, profesjonalna terapia stawów skroniowo-żuchwowych realizowana jest na wielu płaszczyznach.

Przy jakich dolegliwościach terapia stawów skroniowo-żuchwowych jest wskazana?
Postępowanie diagnostyczno-lecznicze w przypadku dysfunkcji stawu skroniowo-żuchwowego jest bardzo rozległe. Nic w tym jednak dziwnego, jeśli wziąć pod uwagę szeroką skalę przyczyn tego typu schorzeń. Ponadto należy zaznaczyć, że zdaniem fizjoterapeutów pracujących w Centrum FIZJOMEDICAR na terenie Warszawy, fizjoterapia jest wskazana w dysfunkcjach stawów skroniowo-żuchwowych powstałych w wyniku następujących czynników:

• nieleczone wady zgryzu,
• braki w uzębieniu,
• mimowolne zgrzytanie zębami,
• wady postawy,
• urazy mechaniczne w obrębie twarzoczaszki,
• nadmierny stres i spowodowane tym zaciskanie zębów,
• stosowanie protez zębowych,
• szkodliwe nawyki – obgryzanie paznokci, przygryzanie warg,
• zbyt częste żucie gumy.

Terapia skupia się na pracy w obrębie twarzy, jamy ustnej oraz szczęki. Dysfunkcje stawu skroniowo żuchwowego mają postać m.in.: szumów usznych, odgłosów trzeszczenia – podczas ziewania, mówienia, gryzienia lub gwałtownych ruchów żuchwą, bólów głowy – przypominających migrenę, promieniujących do uszu lub powodujących przykry ucisk za gałkami ocznymi, bólów szyi i barków – niewywołanych urazami mechanicznymi, przeciążeniami czy chorobami układu ruchu.

Fizjoterapia w dysfunkcjach stawów skroniowo-żuchwowych powstałych w wyniku czynników takich jak:

• nieleczone wady zgryzu,
• braki w uzębieniu,
• mimowolne zgrzytanie zębami,
• wady postawy,
• urazy mechaniczne w obrębie twarzoczaszki,
• nadmierny stres i spowodowane tym zaciskanie zębów,
• stosowanie protez zębowych,
• szkodliwe nawyki – obgryzanie paznokci, przygryzanie warg, zbyt częste żucie gumy.

Terapia skupia się na pracy w obrębie twarzy, jamy ustnej oraz szczęki. Ma na celu zwalczanie niepożądanych objawów m.in.:

• szumów usznych,
• odgłosów trzeszczenia – podczas ziewania, mówienia, gryzienia lub gwałtownych ruchów żuchwą,
• bólów głowy – przypominających migrenę, promieniujących do uszu lub powodujących przykry ucisk za gałkami ocznymi,
• bólów szyi i barków – niespowodowanych urazami mechanicznymi, przeciążeniami czy chorobami układu ruchu.